Szlak rozpoczyna się w Warzelni Soli w Kołobrzegu.


Początkowo trasa przebiega obok działek, następnie groblą. Po kilku kilometrach jazdy polną drogą wjeżdżamy do Grzybowa.

Przy wjeździe do Grzybowa z prawej strony znajdują się rozległe torfowiska, są tu też zanikające jeziorka. Warto w tym miejscu zaobserwować od strony łąk, rzadko spotykany na terenach wydmowych wilgotny las mieszany sosnowo-dębowy. Rośnie tu także brzoza omszona, buk i olcha. Grzybowo założone zostało w 1882 r.
Amatorzy spokojnego wypoczynku w słońcu, ciszy i czystym klimacie przeżyją wspaniałe chwile na plaży dochodzącej do 50m szerokości.

Przejeżdżamy ścieżką rowerową aż do drogi łączącej Grzybowo z Dźwirzynem.

Gdzie w lasku można przesiąść się na rowery stacjonarne ;)).


Dźwirzyno to dawna wieś rybacka położona między Morzem Bałtyckim, a północno -wschodnim brzegiem Jeziora Resko. Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiają się juz w roku 1270 jako Dwirin. Pod koniec XIXw. Rozwija się jako osada wypoczynkowa, powstają pierwsze pensjonaty i zabudowa jednorodzinna. Godnym polecenia są tereny położone nad Jeziorem Resko Przymorskie. Jezioro ma powierzchnię 6,2 km kw i głębokość 3 m, obrośnięte jest pasem trzcin, które jest miejscem schronienia i życia dla wielu gatunków zwierząt i ptaków /łabędź niemy, perkoz/. To wspaniałe miejsce do wędkowania, obserwowania przyrody i uprawiania sportów wodnych /jachting, surfing, kajaki, rowery wodne/.


Po przekroczeniu drogi i przejechaniu 300m, skręcamy w prawo w polną drogę. Po 150 metrach zaczyna się droga wykładana płytami, którą dojeżdżamy do lasu i skręcamy w lewo. Jedziemy 1500m, następnie skręcamy w prawo i po kilkuset metrach dojeżdżamy do mostu.

Po przejechaniu mostu ruszamy w kierunku Karcina , gdzie skręcamy w prawo i po 2km dojeżdżamy do Karcina.



W Karcinie wita nas neogotycki kościół pw. Krzyża Świętego z 1869 r. otoczony zabytkowym murem z XIX w. i cmentarz przykościelny. Wokół kościoła rośnie 27 lip drobnolistnych wpisanych do rejestru pomników przyrody /obw. 220-230cm, wys. 30 m/ oraz dąb szypułkowy /obw. 330Cm, wys. 40M/. W miejscowości znajdują się, także inne liczne zabytki architektury min. chałupa z 1850r, stodoła z 1844r, dworzec kolejowy z końca XIXw., młyn wodny z XIXw. i polny głaz narzutowy.

Straż pożarna w Karcinie.

Prawie na końcu Karcina jest sklep spożywczy, pachnący PRLem ;) w którym czas zatrzymał się dawno temu, obsługuje w nim bardzo miła Pani. Jesteśmy w nim już drugi raz, przerwa w odwiedzinach 2 lata;), na brak wyboru piwka ;) i innych produktów nie można narzekać ;).

I szkoła w Karcinie.

Buczynowy Las.



Sarbia to miejscowość posiadająca zabytkowy układ przestrzenny z wieloma zabytkami architektury. Na uwagę zasługuje przede wszystkim Kościół parafialny pw. Św. Jana Chrzciciela z XVI wieku /gotyk/ oraz cmentarz. W pobliżu kościoła znajduje się plebania z końca XIX wieku. Przez miejscowość przepływa rzeka Dębosznica - jej bystry nurt już w średniowieczu wykorzystywany był do celów przemysłowych. Obecny młyn wodny został zbudowany w 1895r i używany był do roku 1980. Tuż za młynem zaczyna się wieś Drzonowo.






Na uwagę w Drzonowie zasługuje dawny dwór z II połowy XIX wieku otoczony budynkami gospodarczymi będący zabytkiem architektury. Za dworem rozciąga się Park podworski z XIX w. wpisany do rejestru zabytków. Park charakteryzuje się zróżnicowanym drzewostanem- rosną tu min. lipy, dęby, klony, buki. Za parkiem widać dolinę Dębosznicy i rzekę Dębosznicę wijącą się przez łąkę. Warto również zwrócić uwagę w Drzonowie na liczne zabytki architektury - 26 obiektów, min. Murowany Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego z I połowy XIX wieku, młyn z 1893r, wieża transformatorowa z 1919r, stacja PKP z XIXw, szkoła i budynek gospodarczy z 1925 Jadąc w kierunku Nowogardku mijamy po prawej stronie stary wiąz spełniający warunki pomnika przyrody /obw. 130-516cm/




Przejazd z Drzonowa do Nowogardku jest wyłożony tzw. kaflami i jest to 4km odcinek, więc przed tą przeprawą odbijamy na łąkę i degustujemy tutejsze trunki ;))).




Po ochłodzeniu czas na czterokilometrowe trzęsienie ;) kto ma fulla ten ma uśmiech na twarzy ;))). Kto ma charta ten ma wstrząśnienie mózgu i chowa plomby do kieszeni ;)))).




Dojeżdżając do Nowogardku jedziemy wśród zielonych pól i łąk, wśród których skrzą się w słońcu wody sztucznych zbiorników czerwone maki. Nad nimi w okresach przylotów o odlotów krążą stada żurawi. Między pasącymi się krowami przechadzają się dostojnie bociany. W Nowogardku znajdują się kopalnie kruszyw naturalnych (piasku, żwiru) eksploatowane, bądź nieczynne ? wypełnione wodą. Zmierzamy drogą asfaltową w kierunku m. Nowy Borek, skręcając w prawo - opuszczamy Szlak Bocianich Gniazd.










W Starym Borku, jadąc drogą asfaltową po prawej stronie mamy jezioro Borek o powierzchni 10 ha, po przejechaniu ok. 500 m skręcamy w lewo na drogę kamienistą ;( znowu wstrząs mózgu ;). Przejeżdżamy tory kolejowe i drogą polną jedziemy w stronę Grzybowa.




Bałtyckie Złoto, ja znalazłem tylko osiemnastowieczną butelkę Szkockiej, oczywiście pełną ;))).




W Grzybowie planujemy obiadek, ale najpierw robimy małe kółeczko do Kołobrzegu po którym apetyt wzmaga i dopiero wracamy do Grzybowa na małe co nieco ;).



Grzybowo, żeby umilić czas czekania najedzenie ;) zimne na ochłodzenie ;).


Trasa Ku Słońcu jest naprawdę świetnymrelaksem, zróżnicowany teren podczas całej trasy i różnorodność miejsc izabytków bardzo skłania do przejechania jej i to nie raz ;).
Patrycja dzięki ;).